Saturday, October 10, 2009

The Reason I Did Not Let Go Of My Hat...

OK, here's the story kung bakit di ko kayang mawala yung bonet na bigay ni Julius:

April 4 08 - Despedida namin sa lugar invited si Julius. He gave me a camo cap as departing gift (bait ng bHezt ko shet! walang kapalit promise!!!) Nung nasa Canada na kami, naalala ko nalang na naiwanan ko ang cap sa house.... that was my greatest regret talaga (except ung isa dian). October yata yun, nakuha ko ulit yung hat ko kasama sa mga padala galing Pinas.....

YEHEY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

...Promise ko talaga since na hindi ko na ulit iwanan toh.


April 29 09 - Hindi pala iiwanan ha... Naiwanan ko yung hat ko sa plane. Ang laki ng worry ko nun. Basang-basa ang mata ko papuntang house namin... (skip na natin yung vacation details...). Before the day na babalik na kami ulet ng Canada, Binigyan ako ni Julius ng bagong head gear: BONET!!! (Inamin ko naman po sa kanya na nawala ko noh.. ). Tears of joy, di ko mapigilan. Now talaga, my promise ay di ko na sisirain.

Oct 9 09 - Galaan ng barkada sa downtown... Nung uwian na, nakita kong di ko dala yung bag ko. Nung una hindi ko naman talaga dapat babalikan... BUT MY BONET IS THERE!!!! Bumalik ako agad sa lugar. I broke the promise once, & i will never broke it again. Mga 9 skytrain stations at 1 seabus siguro ang layo ko sa location ng bag ko pero babalikan ko ito promise!!!!

Siguro it took me 35 minutes para lang makarating ako before seabus at 15 min seabus trip. Pagkababa ko ng seabus, takbo ako agad sa park na napag-iwanan ko. Kahit ang sakit na ng tummy ko dahil kakatapos ko lang kumain, sige pa rin ako. And guess what? ITS THERE!!!! It was a big relief na safe ang Bonet ko (yes, ang bonet, hindi ang bag). The night was good, at tanaw na tanaw pa ang sunset. I looked at the bay, and i saw a figure sufacing, and went back to water. A whale? Parang biniyayaan talaga ako ni God noh? They gave me a nice ending for a nice story.

So this is for everyone that thinks friendship is important:

KUNG MAY IBINIGAY SA INYONG REMEMBRANCE, TREASURE IT...
KUNG MAWALA ITO, RETRACE YOUR MIND AND SEE KUNG SAN MO NAIWANAN... BAKA MABALIKAN MOH PA.. KUNG HINDI MO NA TALAGA MAKITA, WELL, CONFESS TO YOUR FRIEND, ITS NOT BAD TO SAY SORRY. ^^


~ MuZikAhEr0 L.E.V.I

1 comment: